बुधवार, १७ ऑगस्ट, २०११

शेंग फुई आणि मी

हाय,

बऱ्याच दिवसांनी मोठ्ठी सुट्टी आली म्हणून आम्ही जवळपास फिरायला म्हणून केत्काव्ल्याच्या बालाजी मंदिरात गेलो होतो. तसा माझा आणि या देवदेवस्कीचा  फारसा संबंध नाही ..पण काही चांगले फोटो मिळतील आणि पावसातले मावळ पाहायचे म्हणून  मी पण गेलो होतो. जाताजाता रस्त्यातले जाहिरातींचे फलक पाहून हसू आले...जाहिराती कसल्या ...गिर्हाईके  पकडण्याचे  गळच ते .....दोन  मोठे बोर्ड ..त्यावर राजीव गांधी वास्तु शिरोमणी पदक विजेत्या बोक्याचे छायाचित्र ...आणि प्रगतीची ग्यारंटी सुद्धा ...धार्मिक स्थळी जाणार्या भाविकांना गटावण्याचा एक नवा मार्ग.

बऱ्याच वर्षांपूर्वी आमचे साहेब एक दिवस अचानक टेबल ची दिशा बदलून दरवाज्यात बसलेले दिसले. शिपायाला विचारले की हे असे दरवाज्यात ठाण मांडून का बसले आहेत ? " अहो ते काल शेंग फुई वाले आले होते ना . त्यांनीच सांगितले जागा बदलायला " तो म्हणाला ..हम्म आदल्याच दिवशी एक दाढीवाले गृहस्थ येऊन गेल्याचे आम्हाला आठवले. तेच बहुतेक फेंग शुई तज्ञ असावेत. अशी ही शेंग फुई , आपल्या भारतीय जीवनात वास्तु, फेंग शुई, पिरामिड , पायारावास्तु   अशा अनेक नावानी धुमाकूळ घालू लागली आहे. गाजराची पुंगी वाजली तर वाजली या न्यायाने अनेक जण प्रयोग म्हणून पण यात सांगितलेले तोडगे करून बघतात.

इंदोर मध्ये मी शाखा व्यवस्थापक असताना या वास्तु प्रकाराने मला जाम पिडले होते. त्या शाखेत भरपूर बुडीत कर्जे. वसुलीचा एकमेव मार्ग म्हणजे गहाण ठेवलेली जागा, घर, दुकान विकणे आणि मिळतील तेवढे पैसे बँकेच्या कनवटीला लावणे. अशी एखादी मिळकत विकायला निघाले की जे खरेदीदार येत ते सोबत आपल्या आपल्या वास्तु तज्ञाला पण घेऊन येत. मग तो प्रत्येक वस्तूची मापे काढीत असे. दाखवायला आलेल्या मुलीला पण पूर्वी कुणी इतक्या बारकाईने  न्याहाळले  नसेल. एवढे करून प्रत्येकाचे मत वेगळेच.

एकदा एका खातेदाराला मी विचारले ,'अरे तुझा नवा बंगला होऊन फक्त ३ वर्षे झाली तोच तुझ्या धंद्याचा बट्ट्याबोळ झाला. तू काही वास्तु तज्ज्ञाचा सल्ला घेतलास की नाही ? "
"काय सांगता साहेब. मी तर घराचे प्लान्निंग करतानाचं  दुबईहून आलेल्या वास्तु तज्ज्ञाचा सल्ला घेतला होता. " तो ताबडतोब उत्तरला .
"अरे वा , म्हणजे अरब लोकांमध्ये पण हे असले प्रकार असतात की काय?" मी माझ्या पुणेरी कुचकट टोन मध्ये विचारले.
"नाही. हा माणूस भारतीयच आहे पण तो फक्त गल्फ मधल्या भारतीयांना मार्गदर्शन करतो" असे सांगून त्याने मला जवळपास १० मुद्दे असे सागितले ज्या आधारावर त्याची वास्तु एकदम परफेक्ट ठरत होती.

दोन चार दिवसात आमचाच एक ग्राहक तो बंगला बघण्यासाठी आला. तो स्वतःच स्वयंघोषित वास्तु तज्ज्ञ होता. त्याला पण मी या घराबद्दलचे मत विचारले. आता त्याची मुक्ताफळे ऐका
"साहेब, या घरात दोषच दोष आहेत की. अहो बैठकीची जागा जेवणाच्या जागेपेक्षा खालच्या लेव्हल ला म्हणजे धंद्यात नुकसान. घराला किती दरवाजे आहेत ...अहो या घरात वारा राहू शकत नाही तर लक्ष्मी कुठून राहणार ? आता तुम्ही म्हणता आग्नेय दिशेला स्वयंपाक घर आहे पण त्याच्याच बाजूला धुणे भांडे करण्याची जागा आहे त्या साठी पाणी लागते ...म्हणजे आला की नाही दोष ?  पाण्याची टाकी उत्तरेला आहे पण ती exactly दरवाज्याच्या बाहेर जमिनीखाली आहे ..माणूस घरातून बाहेर पडला की डायरेक्ट  खड्ड्यात  आणि सर्वात  महत्वाचे ....मास्टर बेडरूम पहा . मालकाच्या झोपण्याच्या जागेखाली काय आहे ? " मला काही कळेना हा नक्की काय म्हणतो आहे . मला बावचळलेला पाहून तो म्हणाला " खालच्या हॉल मधील  सर्वासाठी असणारे शौचालय आहे . बरोबर शौचालयाच्या वर हा माणूस झोपणार  ...याच्या डोक्यात विचार तरी कुठून चांगले येणार ? " त्याच्या या वाक्यासरशी मला  खालच्या संडासातून वाफे प्रमाणे वर येणारे वाईट  विचार वर झोपणार्या मालकाच्या डोक्यात जात आहेत असे दृश्य दिसू लागले.

या मिडियावाल्यांना  पण काहीही विकले जाणारे द्यायचे असते... इथे एका वर्तमानपत्रातल्या गृह विषयक पुरवणी मध्ये एक गृहस्थ वास्तु वर लिहायचे  ओटा, उंबरा, दारे, खिडक्या , कपाटे असे फुटकळ विषय झाल्यावर त्यांनी Toilet चा प्रश्न हाती घेतला. एक आठवडा , दोन, तीन ...पाच आठवडे झाले तरी याच्या सूचना काही संपेनात. आणि स्वारी प्रसाधनगृहातून  काही बाहेर येईना. दर आठवड्यात त्या सूचनांचा भडीमार वाचणे हा आमचा एक विनोदाचा विषय झाला होता. एखाद्याने जर या सर्व सूचनांचे पालन करून संडास बांधला असता तर लक्षात आले की टोयलेट    सीट  पासून ५ फुटावर नळ आहे आणि बागुवा पत्रिकेप्रमाणे  बसताना सीटच्या उलट्या  दिशेत बसावे लागणार आहे. पुढच्या लेखात या माणसाने तुमच्या प्रसाधनगृहात शेजार्यांना जाऊ दुया आणि तुम्ही त्यांच्याकडे जा असे सांगितले असते तरी मला आश्चर्य वाटले नसते.

या वास्तु प्रकरणा मध्ये फायदा भरपूर असावा. डॉक्टर पदवी लावणारे हे लोक कशाचे डॉक्टर आहेत ते मात्र लिहित नाहीत. यांचे जाहिरातयुद्ध पण वाचनीय असते....
" पुरातन ग्रंथाशिवाय  आम्ही काहीही शिकवत नाही"
"आम्ही मात्र जुन्या ग्रंथांचा नव्याने अर्थ लावून शिकवतो "
"आमच्या तेराशे स्लायीड वाचून शिका"
"उगाच भराभर नोटसचा   कचरा नाही , डोळसपणे शिका "
"तीन दिवसात पिरामिड चे शास्त्र  शिका "
"पिरामिड सारखी २- ३ दिवसांची  थोतांडे आमच्या कडे नाहीत. अस्सल संस्कृत ग्रंथ आणि फेंगशुई चा मिलाप "
"फेंग शुई फक्त चीन मध्ये भारतात तिचा काहीच उपयोग नाही. "

बर्याचे वेळा माणसाला काही मार्ग दिसत नसला की तो या सगळ्या गोष्टींचा सारा घेतो. पण कशाच्या आणि किती  आहारी जायचे हे प्रत्येकाने ठरवले पाहिजे . तुमचा बुद्धिभेद करण्यासाठी सगळे तयार आहेत. बस तुमच्या खिशातील नोटांची सळसळ त्यांना ऐकू जाण्याचा अवकाश आहे.
 

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा